این مطلب را   دوشنبه پانزدهم اسفند 1384ساعت 22:56 در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

امشب شب را می خواهم ..
فقط شب را ...
تنهای تنها ..
عاری از هر گونه زر و زیور
ستاره ها را پاک کن از چهره ی شب
من شب را می خواهم اما ..
بی پیرایه
بدون مهتاب
بدون ستاره
می خواهم یک بار هم که شده ...
شب را آنچنان که هست درک کنم
نه آنکه ستاره را ببینم و به شب پی ببرم
ستاره قشنگ است ... آری
اما اگر شب نبود .. باز هم همین را می گفتی ؟
شب رؤیایی من ..
شب بدون مهتاب است
می فهمی .. ؟

  این مطلب را  چهارشنبه ششم اردیبهشت 1385ساعت 20:1 در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

اول ــ آنقدر واکسن هپاتیت نزدیم .. تا امروز بچه های تیم پزشکی آمدند  اداره و ما را در اتاق گیر آوردند و   بالاخره … نشد فرار کنیم.

دوم ــ دوستان در کامنت ها ی محبت آمیزشان احوال  احمد را می پرسیدند … خوب است و الان در پادگان به سر می برد و حتماً مشغول تمرین نظام جمع و رژه و یاد گرفتن احترام نظامی و این جور حرف هاست … خیلی ها باور نمی کردند که احمد سرباز بشود و من بگذارم شب را در پادگان بخواید .. اما حالا باور می کنند.. چون چاره ای ندارند..

سوم ــ بعضی از دوستان پرسیده بودند که کتاب « سرداری بزرگ و سربداری کوچک » را کجا می توانند تهیه کنند … البته من اگر آدرس پستی این دوستان را داشته باشم برایشان می فرستم … اما در ارتباطات اینترنتی دلیلی هم ندارد که کسی آدرسش را بدهد … من آدرس و شماره تلفن ناشر را اینجا می نویسم .. اما اگر کسی ریسک کرد و آدرس داد، ما هم برایش یک نسخه می فرستیم..
تهران ـ خیابان سمیه ـ بین شهید مفتح و فرصت ـ پلاک 109 مرکز چاپ و نشر بنیاد بعثت .. تلفن: 88822374

چهارم ــ این عکس زیر که می بینید بره کوچولویی هست که با خودمان بزرگ شده و با من و بچه ها بسیار مأنوس است … اما امروز که می خواستم شیشه ی شیر دهانش بگذارم چنان دستم را گاز گرفت که خون از آن جاری شد ..

پنجم ــ دکتر شیری را پیدا نکردم که از او بپرسم که گاز گوسفند کزازی .. هاری ای .. چیزی می آورد یا نه .. اما دکتر ارجمندی گفت:  نگرانی ندارد مگر اینکه پیوند گوسفند و سگ باشد که احتمال هاری بدهیم ..  البته یک چیز دیگر هم گفت و آن اینکه دستی که می گویند نمک ندارد به دست تو می گویند ...
گفتم: این که گوسفند بود .. آدم های زیادی نمک خوردند و نمکدانمان را شکستند و عسل دستانمان را لیسیدند .. وقتی سیر شدند گاز گرفتند.. ولی خوشبختانه با اینکه هاری داشتند  .. ولی خدا با ما بود و هاری نگرفتیم ..

ششم ــ این مطالب چه ربطی به هم داشت .. من هم نمی دانم .. اگر شما پیدا  کردید به من هم بگویید .. شاید مفید فایده قرار گیرد و یافتیم آن پرتقال فروش فراری را ...               شاد باشید

این مطلب را   دوشنبه پنجم دی 1384ساعت 18:39   در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

یک چیز دیگر بر گرفتاری ها ، اشتغال ها و دلمشغولی های من اضافه شده که باعث می شود کمتر به نت بیایم و کمتر توفیق درک حضور شما نازنینان را داشته باشم ... 
چه می شود کرد که چند ماهی است دست راستم از ناحیه ی کتف به شدت درد می کند ... ابتدا به عادت ما ایرانیان اهمیت ندادم و گفتم خودش خوب می شود ... اما نشد که نشد ... بالاخره پس از کلی آزمایش و عکس رادیولوژی و درمان ... هنوز هیچ چیز معلوم نیست ... تازه بدتر هم شده ... حالا هم فیزیوتراپی و بعد ... نمی دانم 
دکتر گفته نباید خیلی پشت کامپیوتر بنشینی و با کیبورد ( بخوانید کی ورد ... چون ما که از کیبورد چیزی سر در نمیاریم ) و موش  کار کنی جز در حد ضرورت و به مدت کوتاه ... خدا نکند روزی بگویند نباید بنویسی و خدا نکند که روزی نتوانم بنویسم ...
خدا نکند روزی نتوانم بخوانم ... یا بگویم یا ببینم و ...
خدایا دستم را به تو می سپارم و چشمم را .. پایم را ... و همه ی اعضایم را به تو می سپارم .. نه سلامت ظاهری و فیزیکی شان را فقط ... که سلامت باطنی شان را ...
خدایا .. می خواهم همه ی اعضایم برای تو باشند و در راه تو ... عاشق باشند و عشق آفرین

اللهم قو علی خدمتک جوارحی و اشدد علی العزیمة جوانحی 

با این حال به زودی مقاله ی قرآن قرن ۲۱ را برایتان آپلود می کنم ... قول داده ام و چاره ای نیست ... اما اگر کمتر به اتاق ها و خانه های سراسر رونقتان سر می زنم ... یا اگر می آیم و کامنت نمی گذارم عذرم را بپذیرید ...  که پذیرفتن عذر ... شیوه ی بزرگان است.
از دعایتان فراموشم نکنید که سخت بدان نیازمندم و من نیز دعاگویتان در همه ی احوال ..

این مطلب را   سه شنبه بیست و دوم فروردین 1385ساعت 20:22 در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

دوم اردیبهشت می آید ... اما او می رود. اصلاً انگار دوم اردیبهشت دارد می آید تا او را ببرد ..
خدا حافظی اش را تصور می کنم ... سخت است
اما سخت تر از آن ... اینکه نتوانستم .. نه ... نه ...
نه خواستم و نه خواست که کمکش کنم
کمکش نکردم با اینکه می توانستم ... سفارشش نکردم .. تا مثل خیلی ها
در کنار خودم بماند... یا دست کم در نقطه ای خوش آب و هوا ...

هر چه به دوم اردیبهشت نزدیک تر می شویم.. دو حس متضاد درونم را به آشوب می کشد...
من که دستم می رسید ... پس چرا کمکش نکردم ؟ پس کو عاطفه ... ؟
از طرفی اما ... سرشارم از خرسندی و غرور ... که پارتی بازی نکردم
او را نگه نداشتم در ناز و نعمت ... زیر سایه ی خودم

پسرم را می گویم ... احمدم را
او هم یک ستوان وظیفه .. مثل هزاران هزار سرباز دیگر
که جز خدایشان امیدی ندارند
و یاوری نیز...

دوم اردیبهشت می آید ... احمدم  خدا نگهدارت
هر روز نیز می آید ... همه ی احمد هایم .. فرزندان سربازم .. خدا نگهدارتان

نوشته شده در وبلاگ قبلی ... یعنی لبگزه ی بلاگفا
دوشنبه بیست و هفتم آذر 1385 ساعت 7:16 

با اینکه شهریور آنجا بودم
و با اینکه حسابی هم گدایی کردم
اما کم آوردم
نه اینکه او کم داده باشد
نیاز و توقع من روزافزون و زیاد است
او هم که کم نمی آورد
این همه ... گدا را راضی می کند
آخر او ... هم رضاست  و هم مرتضی
سلام بر تو ای علی بن موسی الرضا المرتضی

و حالا...  باز هم می روم
فقیرم و می روم برای گدایی
می روم عجز خود را اعلام کنم
و مولایی او را اقرار...
می روم بگویم:
فقیر و خسته به درگاهت آمدم .. رحمی
که جز ولای توأم نست هیچ دستاویز

مگر نه آنکه موسم حج است ؟
و مگر نه آنکه دیدارش حج فقراست
پس می روم دست دراز کنم
و البته منتظر مزد نمی مانم
که حافظم چنین یاد داد :
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند

نوشته شده در وبلاگ قبلی ... یعنی لبگزه ی بلاگفا
چهارشنبه بیست و پنجم مرداد 1385 ساعت 14:26 

نه سلامم را علیکی ...
      و نه خداحافظی ام را جوابی ...
             کاش دست کم یکی را
                            پاسخ می گفتی
                                تا تکلیفم را بدانم
                                      که رفتنی ام ...
                                               یا ماندنی ... ؟