این مطلب را   یکشنبه ششم آذر 1384ساعت 23:18  در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم .. امروز به اینجا منتقل شد

سلام دوستان گرامی ...

با اینکه در سفر سوریه هستم سعی کردم از همین جا به روز شوم و حد اقل ضمن تجدید دیدار با شما یاران همیشه همراه، به یک سؤال از قبل مانده جواب بدهم... بنابر این در سالروز وفات حضرت امام جعفر صادق و در کنار مرقد ملکوتی عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب کبری  ـــ  که درود و سلام خدا بر همه آنان باد  ـــ به سؤال دوست خوبمان شهرزاد می پردازم. ایشان در کامنتی پرسیده بودند:
 سلام آقا سید
خوبید؟ کم پیدایید؟
آقا سید یه سوالی که همیشه برای من مطرح بوده اینه که چرا خداوند در قرآن و در اکثر سوره ها و آیات بنی اسرائیل را بیشتر از سایر ملتها مثال زده.؟؟؟؟؟
خوشحال میشم جواب را خلاصه و جامع مثل جریان یاجوج و ماجوج از شما بگیرم....
موفق باشید 

پیش از هر چیز باید بگویم که حتماْ می دانید که مفهوم بنی اسرائیل الزاماْ به معنای یهودیان نیست.. زیرا یهودی نام پیروان حضرت موسی است که آن حضرت خود یکی از انبیای بنی اسرائیل هستند و البته به دلیل آنکه ایشان یکی از پنج پیامبر اولوالعزم و دارای رسالت جهانی هستند و از طرفی تاریخ زندگی ایشان از قبل از تولد گرفته تا دوران رشد و بعثت و مبارزه با فرعون بزرگ و ... مملو از حوادث ریز و درشتی است که در متون دینی همه ی ادیان آمده است، از شهرتی فراگیر و جهانی برخوردار می باشند. هر چند ممکن است که با رسالت حضرت موسی و گرویدن همه ی بنی اسرائیل به آنحضرت، رفته رفته یهودیان با بنی اسرائیل یکی شده باشند به گونه ای که دیگر کسی از بنی اسرائیل نمانده که غیر یهودی باشد.
اسرائیل،  لقب حضرت اسحاق فرزند حضرت ابراهیم از همسرشان ساره است که در زبان عبری به معنای عبدالله یا همان بنده ی خدا می باشد. همین جا بد نیست که اشاره ای گذرا به تاریخ زندگانی ابراهیم و کیفیت دو شاخه شدن نسل آنحضرت داشته باشیم. همانطور که می دانید ساره همسر ابراهیم بود که سالها می گذشت و بچه دار نمی شد. در مسافرت یا بهتر است بگوییم مهاجرت حضرت ابراهیم به سرزمین مقدس که به فرمان الهی صورت می گرفت، فرعون خیره سر مصر که هیچ چیزی را مانع دستیابی به هوی و هوس خود نمی دید، با دیدن ساره و زیبایی او دستش را به قصى تعرض به سوی او برد اما به اراده ی خداوند دستش از کار افتاد. فرعون که این موضوع را دید دانست که این زن و شوهرش انسان های عادی نیستند و به همین حهت از او خواست تا دعا کند شاید دستش بهبود یابد. ساره در مقابل اینکه فرعون دیگر دست از افکار پلید بردارد دعا کرد و دست فرعون به حالت اول بازگشت. آنگاه و به پاس این محبت کنیزی به نام هاجر به وی بخشید. ساره که خود بچه دار نمی شد هاجر را به ابراهیم بخشید که شاید ابراهیم با وی دارای فرزندی شود.
وقتی هاجر، اسماعیل را به دنیا  آورد ماجرا بر ساره گران تمام شد و از ابراهیم خواست که او و فرزندش را به دیاری دیگر دور از چشم ساره ببرد. و این چنین بود که ابراهیم به دستور خداوند، اسماعیل که کودکی شیرخوار بیش نبود را همراه مادرش هاجر به سرزمینی بی آب و علف یعنی دیار مکه برد.  اسماعیل که خود داستان مفصلی دارد سر سلسله ی بسیاری از عرب از جمله بنی هاشم است.
ساره نیز، پس از سالها دارای فرزندی گردید که نامش را اسحاق گذاشتند. اسحاق پدر حضرت یعقوب است. یعقوب دارای دوازده فرزند پسر از جمله حضرت یوسف گشت که در ادبیات دینی به اسباط دوازده گانه اشتهار دارند. این دوازده نفر واسطه ی گسترش نسل اسحاق و فراوانی بنی اسرائل به حساب می آیند.

و اما در پاسخ به سؤال فوق می توانم بگویم که عمده ترین دلیل ذکر فراوان بنی اسرائیل در قرآن کریم و سایر متون دینی اولاْ همین فراوانی و گستردگی نسل و نتیجه ی آنان است به طوری که بیشترین تعداد پیامبران مذکور در قرآن مربوط به آنان می باشد. اسحاق، یعقوب، یوسف، سلیمان، داود،  زکریا،  یحیی، ایوب، موسی، هارون، یوشع یا همان یسع و ... همه و همه شاهد بر این مدعا هستند.
دلیل دیگر اینکه اقوام بنی اسرائیل دارای حوادث بسیار زیاد، گفتگوها و مجادلات فراوان با پیامبرانشان،  سرپیچی های گسترده از دستورات خداوند و بهانه گیری های بیش از اندازه بودند. دو حربه ی بسیار مهم آنان که قرآن نیز در چند جا بدان اشاره می کند کشتن پیامبران و تحریف آیین آسمانی آنان  بوده است و قطعاْ به خاطر همین است که تعداد پیامبران آنان هم زیاد بوده است. یعنی چون یک پیامبر کشته می شد یا دینش چنان دستخوش تغییر و تحریف می گشت که ابزار و وسیله ی هدایت مردم از بین می رفت و در نتیجه خداوند پیامبر جدیدی را برای هدایتشان مبعوث می کرد.
دست آخر اینکه در زمان پیامبر اسلام نیز بنی اسرائیل ـــ که همانطور که اول بحث و در سطور بالا گفته شد دیگر همگی یهودی بودند  ـــ  بیشترین مبارزه و مجادله را با اسلام و شخص پیامبر داشته اند و شاید یکی از دلایل ذکر بسیار آنان در قرآن، همین یادآوری رفتارهای منفی و افشای گذشته ی آنان باشد.

با توجه به اینکه در مسافرت هستم و دسترسی به منابع و کتاب های مرجع ندارم، امیدوارم این پاسخ کوتاه و اجمالی  مورد قبول و توجه دوستان عزیز به ویژه شهرزاد قرار گرفته باشد.