ترجمه ی آزاد
دعای ابو حمزه ثمالی
قسمت دوم

پروردگارا! این سخن توست:
از فضل خداوند درخواست کنید که او همواره نسبت به شما مهربان است
و سخن تو چه درست است و وعده ات چه راست.
مولای من!
تو چنان نیستی که دستور دهی مردم از تو حاجت بخواهند اما از عطا دریغ کنی.
تو ـ حاکمی هستی که ـ بر اهل مملکت خویش به فراوانی عطا کرده است
و به خاطر مهربانی همیشگی اش این نعمت ها همواره ادامه خواهد داشت.
خدای من!
مرا از کودکی در دامان نعمت ها و نیکی هایت پرورانده ای
و اینک در بزرگسالی نیز نام نیکم عنایت کرده ای..
ای که در دنیا با فضل و احسان و نعمت هایش مرا رشد داد
و به من امید بخشید که در آخرت نیز از عفو و مهربانی اش برخوردارم.

شناخت من از تو، راهنمایم به سویت بوده است
و علاقه ام به تو، واسطه ی ارتباطم با تو ...
به این راهنمایی که خودت فراهمش کردی اعتماد دارم
و به این واسطه که تو می پذیری اش دل خوش کرده ام.
مولای من!
اینک با زبانی ترا می خوانم که گناه، لالش کرده
و با دلی به مناجاتت آمده ام که جرم، زمین گیرش ساخته است.

خدایا ! هراسان رو به تو آورده ام
و می خوانمت ..
هم امیدوارم و هم ترسان..
وقتی به گناهانم می نگرم دچار ترس می شوم
و وقتی به کرمت می اندیشم، امیدوار .
می توانی مرا ببخشی که تو مهربان ترین بخشندگانی
یا عذابم کنی که تو ستم روا نمی داری...
خدا جانم!
جود و بخشندگی ات به من جرأت داد تا تو را بخوانم
با اینکه آنچه را نمی پسندیدی انجام داده ام.
تمام دارایی من در سختی ها، رأفت و رحمت توست با اینکه از تو شرم نکرده ام
تمام امید من در این میان این است که نا امیدم نکنی.
امیدم را محقق کن
دعایم را بشنو
ای بهترین کسی که می توانش خواند
و ای برترین کسی که می توان به او امید بست.
خدای من!
امیدم زیاد است و کردارم زشت..
اما تو از عفوت به میزان امیدم نصیب کن
و به خاطر کردار زشتم توبیخم نکن
زیرا کرامت تو گسترده تر از آنست که گنهکاران را مجازات کنی
و بردباری تو بیشتر از آن است که مقصران را مکافات دهی.

و من اینک..
ای مولای من !
به فضل تو پناه آورده ام
و از ترس خشم تو به سایه ی لطفت می گریزم
و به این وعده یقین دارم که از هرکس به تو حسن ظن دارد می گذری
 
ای پروردگار!
من مگر کیستم و جایگاهم کجاست؟
فضلت را به من ببخش
و با عفو و مهربانی ات بر من تصدق کن
و زشتی هایم را بپوشان
و از توبیخ و مجازاتم به کرامت و بزرگواریت درگذر.
در این دنیا
اگر کسی غیر از تو از گناهان من مطلع می شد
هرگز گناه نمی کردم
و اگر مجازاتم پیش می افتاد
از گناهان دوری می کردم ..
نه از این رو که تو کم اهمیت ترین ناظرانی
و بی مایه ترین آگاهان...
بلکه چون تو بهترین پوشاننده ی بدی ها هستی
و قوی ترین حاکمان
و کریم ترین کریمان ...
مخفی کننده ی زشتی ها
بخشنده ی گناهان
و آگاه به غیب
که با فضلت گناهان را می پوشانی
و با بردباری ات مجازات را عقب می اندازی.

فایل صوتی این بخش را اینجا بشنوید .. البته قبل از آن موسیقی وبلاگ را غیر فعال کنید

اللَّهُمَّ أَنْتَ الْقَائِلُ وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ وَعْدُکَ صِدْقٌ [الصِّدْقُ‏] وَ اسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیما وَ لَیْسَ مِنْ صِفَاتِکَ یَا سَیِّدِی أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِیَّةَ وَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْعَطِیَّاتِ عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِکَ وَ الْعَائِدُ عَلَیْهِمْ بِتَحَنُّنِ رَأْفَتِکَ [بِحُسْنِ نِعْمَتِکَ‏] إِلَهِی رَبَّیْتَنِی فِی نِعَمِکَ وَ إِحْسَانِکَ صَغِیرا وَ نَوَّهْتَ بِاسْمِی کَبِیرا فَیَا مَنْ رَبَّانِی فِی الدُّنْیَا بِإِحْسَانِهِ وَ تَفَضُّلِهِ [بِفَضْلِهِ‏] وَ نِعَمِهِ وَ أَشَارَ لِی فِی الْآخِرَةِ إِلَى عَفْوِهِ وَ کَرَمِهِ مَعْرِفَتِی یَا مَوْلایَ دَلِیلِی [دَلَّتْنِی‏] عَلَیْکَ وَ حُبِّی لَکَ شَفِیعِی إِلَیْکَ وَ أَنَا وَاثِقٌ مِنْ دَلِیلِی بِدَلالَتِکَ وَ سَاکِنٌ مِنْ شَفِیعِی إِلَى شَفَاعَتِکَ أَدْعُوکَ یَا سَیِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ أُنَاجِیکَ بِقَلْبٍ قَدْ أَوْبَقَهُ جُرْمُهُ أَدْعُوکَ یَا رَبِّ رَاهِبا رَاغِبا رَاجِیا خَائِفا إِذَا رَأَیْتُ مَوْلایَ ذُنُوبِی فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَیْتُ کَرَمَکَ طَمِعْتُ فَإِنْ عَفَوْتَ [غَفَرْتَ‏] فَخَیْرُ رَاحِمٍ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَغَیْرُ ظَالِمٍ حُجَّتِی یَا اللَّهُ فِی جُرْأَتِی عَلَى مَسْأَلَتِکَ مَعَ إِتْیَانِی مَا تَکْرَهُ جُودُکَ وَ کَرَمُکَ وَ عُدَّتِی فِی شِدَّتِی مَعَ قِلَّةِ حَیَائِی رَأْفَتُکَ وَ رَحْمَتُکَ وَ قَدْ رَجَوْتُ أَنْ لا تَخِیبَ بَیْنَ ذَیْنِ وَ ذَیْنِ مُنْیَتِی فَحَقِّقْ رَجَائِی وَ اسْمَعْ دُعَائِی یَا خَیْرَ مَنْ دَعَاهُ دَاعٍ وَ أَفْضَلَ مَنْ رَجَاهُ رَاجٍ عَظُمَ یَا سَیِّدِی أَمَلِی وَ سَاءَ عَمَلِی فَأَعْطِنِی مِنْ عَفْوِکَ بِمِقْدَارِ أَمَلِی وَ لا تُؤَاخِذْنِی بِأَسْوَإِ عَمَلِی فَإِنَّ کَرَمَکَ یَجِلُّ عَنْ مُجَازَاةِ الْمُذْنِبِینَ وَ حِلْمَکَ یَکْبُرُ عَنْ مُکَافَاةِ الْمُقَصِّرِینَ وَ أَنَا یَا سَیِّدِی عَائِذٌ بِفَضْلِکَ هَارِبٌ مِنْکَ إِلَیْکَ مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِکَ ظَنّا وَ مَا أَنَا یَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِی هَبْنِی بِفَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ أَیْ رَبِّ جَلِّلْنِی بِسَتْرِکَ وَ اعْفُ عَنْ تَوْبِیخِی بِکَرَمِ وَجْهِکَ فَلَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَى ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ وَ لَوْ خِفْتُ تَعْجِیلَ الْعُقُوبَةِ لاجْتَنَبْتُهُ لا لِأَنَّکَ أَهْوَنُ النَّاظِرِینَ [إِلَیَ‏] وَ أَخَفُّ الْمُطَّلِعِینَ [عَلَیَ‏] بَلْ لِأَنَّکَ یَا رَبِّ خَیْرُ السَّاتِرِینَ وَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ [وَ أَحْلَمُ الْأَحْلَمِینَ‏] وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ سَتَّارُ الْعُیُوبِ غَفَّارُ الذُّنُوبِ عَلامُ الْغُیُوبِ تَسْتُرُ الذَّنْبَ بِکَرَمِکَ وَ تُؤَخِّرُ الْعُقُوبَةَ بِحِلْمِکَ