این مطلب را سه شنبه پانزدهم فروردین 1385ساعت 18:37    در وبلاگ قبلی ام ( لبگزه ی بلاگفا ) نوشته بودم ... امروز به اینجا منتقل شده است

با سلام به شما همراهان همیشگی و تبریک سال نو
و با احترام به پیشگاه مقدس نبی اکرم
صلی الله علیه و آله
اولین پست امسال که سال پیامبر اعظم است را تقدیم حضورتان می کنم

 واقعا آیا هیچ فکر کرده ایم که چرا در فرهنگ سیاسی دو دهه ی گذشته کشورهای غربی یا بهتر بگوئیم ضد اسلامی،  واژه ی تروریسم اسلامی یا تروریست مسلمان این همه تکرار می شود؟

چرا وقتی از گروه های تروریستی در گوشه گوشه ی دنیا صحبت می شود، نام ملیت آنها برده می شود و هیچ اشاره ای به دین و آئین شان نمی رود؟  اما وقتی حرف از مبارزان لبنانی، فلسطینی، افغانی، عراقی و هر مسلمانی که در جهت آزاد سازی کشورش مبارزه می کند ــ بر فرض هم که تروریست بودنشان را بپذیریم ــ  به جای آنکه بگویند مثلاً تروریست های لبنانی و عراقی و ... می گویند تروریست های مسلمان لبنان، یا بنیاد گرایان اسلامی عراق و ...

البته من مدت ها روی این موضوع فکر کرده ام و به نتایجی هم رسیده ام ... اما امروز به مطلبی برخوردم که با  نتیجه گیری من تقریباً شباهت دارد ... 

           بهتر است سخن را کوتاه کنم و پاسخ این پرسش را از زبان یک ناظر بی طرف بشنویم: 

 هارون یشایایی  رئیس انجمن یهودیان تهران در سخنانی تحت عنوان جمع بندی مذاکرات جلسه ی گفتمان ادیان گفت:
نازی ها تحت عنوان ثروت اندوزی دست به کشتار یهودیان زدند. من نگران هستم که امروز همان نقشه برای مسلمانان با مطرح کردن ابزاری « تروریسم » به اجرا گذارده شود و مسلمان کشی راه بیندازند...

وی افزود:
مگر در عصر ما تروریست های دیگر نبوده و نیستند؟
در ژاپن مگر مسلمانان متروی شهر را شیمیایی کردند؟ چطور تروریست های بودایی و مسیحی فراموش می شوند ولی مسلمانان به شدت بزرگ نمایی می شوند؟ من نگران این توطئه هستم.

وی ادامه داد:
من اگر می خواستم در سال های 1920 به اروپا بیایم باید یهودی بودنم را انکار می کردم؛ برای اینکه در همین اروپا، پدر یهودیان را در می آوردند... الآن وقتی وارد انگلیس شدم، براحتی از محل بازرسی رد شدم ولی با بقیه ی هیأت که مسلمان بودند، با بیشترین مشکل برخورد کردند.