از اينکه بعد از مدتها يک داستان قشنگ خوانديد خوشحاليم.. اما جالب است که من را به خاطر در صحنه نبودن و نديدن بدحجابي دختره و اکتفا به شنيدن متهم به تهمت زني مي کنيد و آن را گناه کبيره مي شماريد که البته درست هم هست اما خودتان تمام اين قشر را متهم به بي غيرتي و بدون استثنا اهل کلاه شرعي و.. مي دانيد.. اين تههمت نيست؟ يا اگر هست تهمت ما گناه دارد و تهمت شما گناه ندارد؟
اما سوالاتتان: اول اينکه من در صحنه نبودم و به استناد سخنان فرمانده پليس ــ که دختره را دستگير کرده و احتمالا بر اساس اظهارات همان دختر به سرنخ هايي رسيده و مجرم را دستگير کرده ــ عرض کردم
دوم اينکه غريزه غريزه است و هميشگي است اما گاهي که تحريک شود بيشتر جرم خيز است تا وقتي که وسيله تحريکش وجود نداشته باشد...
نکته باريک تراز مو هم اين است که وقتي ناهنجاري و بدحجابي و تحريک زياد شد همه در معرض آسيب هستند چه باحجابش و چه بي حجابش.. يعني من نمي خواهم بگويم به هرکس تعرض مي شود الزاما گناهکار اوست اما مي گويم علاوه بر گناه تعرض کننده? کساني هم که در تحريک غرايز و ايجاد جو شهواني جامعه کمک مي کنند مقصرند.. حالا چه تعرض شونده با حجاب باشد يا بي حجاب..