ديد مجنون را يكي صحرا نورد

در كنار باديه بنشسته فرد

صفحه اش از خاك انگشتان قلم

مينويسد نام ليلي دم به دم

گفت مجنون شيداي چيستي

مينويسي نام بهر كيستي...

گفت مشق نام ليلي ميكنم

خاطر خود را تسلي ميكنم

چون ميسر نيست مارا كام او

عشق بازي ميكنم با نام او