ذوق داري که به عرفه برسي بلکه به باران رحمتش شسته شوي...
اميد بسته اي به آن روز...
آن وقت شب عرفه 8 شب جنازه ات ميافتد و صبح هم بايد بروي دانشگاه تا 4 و خورده اي و بعد هم تو اتوبوس تاريک کتاب دعا رو باز کني و چشم ياري نکنه و ...
اين ميشود حال من.... جا مانده و بي چاره و محروم...
کاش از دعاي نيکان جا نمانده باشم لااقل...