سلام. من برخلاف خيلي از دوستان نظرم در مورد شما عوض نشد، چون هم حرفتون رو خوب فهميدم و هم اينكه شناختم نسبت به شما به اين سادگي به دست نيومده. ممنونم كه براي نظر دوستانتون انقدر ارزش قائليد كه پاسخشون رو ميديد. من با بيشتر حرفهاي شما موافقم اما دلم نميخواد اون بيگناهاني رو هم كه شايد حرفشون هم ناحق نباشه تنها رها كنيم و با چوب ضد دين و ضد انقلاب بودن از خودمون دورشون كنيم تا ديگه احساس تعلق به اين كشور نكنن. من ميگم بايد بهشون فرصت داد تا حرف بزنن و حرف بشنون. نه اينكه فقط سركوبشون كرد تا راه چارهي ديگهاي جز اين حركات نداشته باشن. چون به هر حال اونا ساكت نخواهند شد. پس نبايد كاري كنيم كه به اين بحران دامن زده بشه و به قول شما دشمن شاد بشيم. باز هم ارادتم رو نسبت به شما و وبلاگتون ابراز ميكنم و التماس دعا دارم