سلام سيد بزرگوارم

ممنون از اصلاح كلمه اي كه فرموديد

بخشي از گفته هاي همسر شهيد صياد شيرازي را مي خواندم ، اينجا

عينا نقل مي كنم : مثل بقيه ي مردم زندگي مي كرد؛ راحت و

عادي به مسجد مي رفتيم، توي بازار قدم مي زديم، خريد مي

كرديم و به مهماني مي رفتيم. انگار نه انگار او فرمانده است و

خصم جان منافقين. اصرار مي كردم كه شما در معرض خطر

هستيد، بايد محافظي داشته باشيد، اما مي گفت:"نگهدار

انسان بايد خدا باشد نه بنده ي خدا"

هميشه مي گفت:"دعا كن من شهيد بشم". خواب ديده بود

يكي از دوستان شهيدش آمده و او را با خود برده است. از شبي

كه اين خواب را ديده بود تا آن روز صبح كه آرام و راحت روي

صندلي ماشين نشسته بود، كمتر از يك ماه فاصله نشد كه به

آرزوي ديرينه اش رسيد(از سايت نويد شاهد)

سلام و درود خدا بر او كه براستي صياد دلها بود