من نيز بارها اين اشكهارا به چشمانم ديده ام وقتي پدر را در دردها
و رنج هايش مي بينم وقتي پدر ديگر نمي خندد وقتي ديگر حتي
حوصله ندارد به جگر گوشه اش لبخند بزند ...اين پست شما حالم
را دگرگون كرد خيلي!...خدا سايه پدرها و مادرها را مستدام كند
و مهم تر آن كه كمك كند طوري باشيم كه فردا داغ حسرت بر دلمان نباشد...شما را نمي دانم اما خود را آنقدر ضعيف مي بينم كه حتي
تصور از دست دادنشان را ندارم پناه بر خدا...
