زمين مهيا و باغ مشتاق روييدن و باغبان در انتظار برخواستن و اين در فکر خدا بود.
شدن با فکر خدابود و شدني جز آن نبود پس آن يگانه انديشنده انديشيد و
انديشه اش اشاره وار سر شار از شـيء شد.
باغبان از خواب نيستي برخواست,
باغ يافته را يافت و به آن يافتن,
باني آن شد پس او را
باغ بان ناميدند و کارش را باغ باني...

برگرفته از مکتوباتي به قلم استاد فتاح از کتاب باغ بان الهي