نماز شام غريبان چو گريه آغازم به مويه هاي غريبانه قصه پردازم
بياد يار و ديار آنچنان بگريم باز كه از جهان ره و رسم سفر براندازم
من از ديار حبيبم نه از ديار غريب مهيمنا به رفيقان خود رسان بازم ...
اينم جواب اين شعر !