...و صدايي آمدآسمان کرنش کردديدگانم تر شداو دگر بار مرا نجوا کردباز گشتمکاسه اي بود پر از آب زلالو درونش سيبيکه به افکار زمين مي خنديدو من اينک در فکرکه چرا آدميان مي خندند؟
مثل هميشه عالينوروز بر شما مبارک
مرا درياب!