غالباً آن گذري که خطرش بيشتر است
مي شود قسمت آنکه جگرش بيشتر است
ارزش عبد در افتادن در سجاده است
سنگ فرش حرم دوست زرش بيشتر است
خانه اي هست در اينجا که کريم اند همه
سر اين کوچه اگر رهگذرش بيشتر است
دل ما سوخت در اين راه ولي ارزش داشت
هر که اين گونه نباشد ضررش بيشتر است
بي سبب نيست که آواره ي هر دشت شديم
هر که عاشق شود اصلاً سفرش بيشتر است
هر گدايي برسد لطف که دارد امّا
به گدايان برادر نظرش بيشتر است
گرچه گفتند خديجه است ولي ما ديديم
در جمالش که جلال پدرش بيشتر است
وسعت روح بدن را به بلا مي گيرد
غير زينب چه کسي درد سرش بيشتر است؟
"علي اکبر لطيفيان"