شايد مثل صادق هدايت
به نظر من تئري مشت نمونه خروار در اين قضيه كاملا مصداق داره
چرا كه نوشتار يعني هويت ذهني حد اقل آن برهه از زمان نويسنده . پس بي ربط با شخصيت و مباني رفتاريش نيست و البته احساس مي كنم يه جورايي در ساير نوشته هاش هم كم و بيش به اشكالي ديگر به چشم بياد.اين جمله آخر صرفا در مورد داستايوسكي بود
خوش بگذره بهتون استاد