داره ميره

کاش ميشد جلوشو گرفت

سهم من از اين ماه فقط حسرت بود و تثبيت دنيايي بودنم

حسرت واژه اي که شايد گوياي حال من نباشه چرا که برنامه اي که داشتم پر از دنيا بود

خيلي وقتا دلم ميخاد حرف بزنم با خدا و خدا هم مثل يه آدم زميني جوابمو بده ميخام توي آغوشش گريه کنم

پرم از بغض و ...

شما رو به جدتون قسم ميدم دعام کنيد...