سلام
با اين اوصاف ديگه از اينکه اين سريالو مثل سريالهاي تاريخي قبلي نديدم ناراحت نيستم!
اما يه سوال مگه نميشه اشتباه کرد قدم در راه اشتباه گذاشت و بعد پشيمان شد؟ مگه ما توبه نداريم ؟ کاري به اين سريال و شخصيت ندارم اما شما يه طوري نوشتين که کلا ندامت و بازگشت به مسير اصلي رو نوشدارو بعد از مرگ سهراب که خوبه، نوشدارو بعد از تشييع جنازه سهراب ميدونيد و عملي عبث؟ اين با باورهاي ديني ما تضاد نداره؟؟؟ درسته که همه چيز رو نميشه جبران کرد اما همين بازگشت به راه درست به خودي خود ارزشمند نيست؟ باز هم ميگم منظورم مختار نيست نوع تحليل شما اين جوري به نظر ميرسه.
التماس دعا به قول خودتون از نوع به شدـــــــــــــــــت
