در خصوص (آرايش)و (زينت)اين پرسش مهم مطرح است که آيا مفهوم آن واژه (زيور)
(زينت هاي جدا از بدن مانند جواهرات) را نيز در بر مي گيرد يا تنها ارايش هاي متصل
به بدن مانند سرمه وخضاب را شامل مي شود؟
حکم کلي آن است که خود آرايي جايز ولي خودنمايي در مقابل نامحرم ممنوع است.
آرايش امري فطري وطبيعي است .
بنابر اين خداوند زينت وخود آرايي رانهي نمي کند آن چه در شرع مقدس ممنوع شده تبرج وخود نمايي
وتحريک وتهييج به وسيله آشکار ساختن زينت در محافل اجتماعي است چنان که خداوند
مي فرمايد (ولا تبرجن تبرج الجاهليه الاولي)(ولا يضربن بارجلهن ليعلم ما يخفين من زينتهن)
اين آيه زنان عرب را که معمولا خلخال به پا مي کردند وبراي اين که نشان دهند خلخال گران
بها دارند پاي خودرا محکم برزمين مي کوبيدند از اين کار نهي مي کرد.
علامه مطهري مي گويد:از اين دستور مي توان فهميد هر چيزي که موجب توجه مردان مي گردد مانند استعمال عطر هاي تند وهمچنين آرايش هاي جالب نظر در چهره ممنوع است. به طور کلي زن در معاشرت نبايد کاري کند که موجب تحريک وتهيج وجلب توجه مردان نامحرم گردد.
خداوند در سوره نور آيه 31مي فرمايد:
زنان مومن زينت هاي خودرا در مقابل نامحرم آشکار نمي سازند مگر زينت هايي که به خودي خود آشکار هستند.
پس زينت هاي زن دو گونه اند يک نوع زينتي که مانند لباس وسرمه وزير ابروورنگ ابرو(به طور متعارف)
وانگشتر ودستبند آشکار است وپوشاندن آن واجب نيست ونوع ديگر زينتي که پنهان است مگر آن که عمدا بخواهد
آن را آشکار سازد مانند گوشواره وگردن بند پوشاندن اين نوع زينت وزيور واجب است.
ما در زماني زندگي مي کنيم که تمام اطلاعات ديني به راحتي در اختيارمان است
ونمي توانيم بي تفاوت باشيم اگر کسي به دلايلي آگاهي نداشت ولي قلب پاکي داشت مطمئنا به راه مي آيد وآگاه مي شود
ولي اگر گفتند شنيد وبارها گفته شد ودر گوش اوفرو نرفت مطمئنا جز کساني است که خداوند آنها را به حال خود رها کرده است .
خدايا از اينکه مرا هدايت کردي وبه حال خودوا نگذاشتي سپاسگذارم ..........