سلام استاد بزرگوار
نمي كنم گله اي ليك ابر رحمت دوست
به كشتزار جگر تشنگان نداد نمي...!
هر از گاهي مي رويد و دل مصفا مي كنيد و ما هر روز در روزمرگي ها نفس مي كشيم...!
در اين كه شما قابل دعوت از سوي حضرت حق هستيد شكي نيست اما مگر ما گنه كاران دل نداريم؟
مگر او خداي ما نيست؟
پس چرا يكي غرق در وصال و يكي گرفتار فراق!؟
مي دانم گنه كارم اما اگر ما گناهكاران نبوديم رحمت ومغفرت خدا به چه كار مي آمد!؟
به راستي اگر عصيان آدم و حوا نبود صفت غفار الذنوب در ذات باري امكان تجلي نمي يافت!
ما بندگان، عاصي هستيم اما نادم وپشيمان و ان الله يحب التوابين و مگر نه اينكه يحبهم و يحبونه پس چرا...؟!
شايد ارض مقدس ما را به خود راه ندهد اما ما همانيم كه كرمنا بني آدم...!
ما كه مي خواهيم ،شما هم بخواهيد كه او بخواهد...
التماس دعا
