سلام .

اومدم با يه دنيا اميد و آرزو و شادماني

_نميدونم بگم جاي شما خالي يا نخالي!( چون لااقل در قسمت خانمها كه جاي خالي براي حتي يه كيف هم وجود نداشت اما قسمت آقايون رو نميدونم)

ولي انصافا خوب بود و كوتاه .اما يه جورايي از رفتن پشيمون شدم و عذاب وجدان گرفتم از حضور در جمعي كه همه نور بالا ميزدن و من كرم شب تاب هم نبودم ! (خلاصش اينكه وسط اون همه نور نقطه سياه كه چه عرض كنم چاله سياه جمع بودم)

اما كاش بودين و چشمها و نگاههاي قشنگ بچه ها رو ميديدين .چشمهايي كه دروغ نميگفت و چه قشنگ و صادقانه باهات صحبت ميكردن و من شرمنده و با نگاهي كه فرار ميكرد از ديده شدن.