سلامي برنگ مهرباني

شب عاشقان بيدل جه شبي دراز باشد

تو بيا كز اول شب در صبح باز باشد

عجب است اگر توانم كه سفر كنم ز دستت

به كجا رود كبوتر كه اسير باز باشد

ز محبتت نخواهم كه نظر كنم به رويت

كه محب صادق آنست كه پاكباز باشد

به كرشمه ايي عنايت نگهي به سوي ما كن

كه دعاي دردمندان ز سر نياز باشد

همه شب در اين خيالم كه حديث وصل جانان

به كدام دوست گويم كه محل راز باشد

چه نماز باشد آنرا كه تو در خيال باشي

تو صنم نمي گذاري كه مرا نماز باشد

نه چنين حساب كردم چو تو دوست ميگرفتم

كه ثنا و حمد گوييم و جفا و ناز باشد

دگرش چو باز بيني غم دل مگوي سعدي

كه شب وصال كوتاه و سخن دراز باشد

قدمي كه بر گرفتي به وفا و عهد ياران

اگر از بلا بترسي قدم مجاز باشد