سيد عزيز...
سلام...
رفتيد به سلامت...
آنجا كه رفتيد...آن لحظه كه اذن مي خوانيد و زمزمه مي كنيد كه شهادت مي دهم كه شما زنده ايد و سلام مرا مي شنويد و جواب مي دهيد...گاه شكستن دل و باريدن دلتان... ما نمي دانيم اما گفته اند اين نشاني از پاسخ آنهاست...
حتي در كتاب هاي دعايي كه در حرم هستند هم نوشته است...!
برويد كه ان شاءالله خوش آمدي در خور شيعه ي خوبشان بهتان بگويند...
خوش به حالتان كه بارها و بارها به حال شما و امثال شما غبطه خوردم و مي خورم!
بگويند خوش آمدي فرزند ما...مدت ها بود مشتاق ميزباني تو بوديم...!
چطور مي توان از اين خاندان غير اين انتظار داشت در حاليكه بارها به احسان و كرمشان شهادت داده ايم؟!
به پابوسي شاهان عالم كه نه شهنشهان عالميان كه مي رويد به كم قانع نشويد...
آنقدر بگيريد كه اينجا ما فقيران هم بي نياز شويم...
تو مي روي به سلامت...
سلام ما برساني...
به اميد ديدار...
