سلام به آقا سي بزرگوار وبلاگستان
چقدر قشنگ گفتين از معلم و ارزشش و مقامي که اين روزها ...
با اين متن تمام سالهاي تحصيليم برام مرور شدن
معلمهاي دوره ابتدايي كه واقعا خدا حفظشون كنه با اون همه صبر و حوصله
اين يكي دو سالي كه تو آموزشگاه تدريس ميكنم متوجه ميشم معلم بودن چقدر سخته و چقدررررتر صبر ميخواد
خدا همه ي معلمهاي خوب رو برامون حفظ كنه
چه معلمهامون تو دنياي حقيقي، چه معلمها و استادهامون تو دنياي مجازي!
خدا نگهدارتون باشه
سلام استاد عزيز
چهره ي زيبا و نوراني اش هنوز يادم هست !
با چه شور و حالي، درس اخلاق را به زبان بچگانه برايمان مي گفت !
غيبت هاي مداومش را تاب نمي آورديم . . . ناظممان مي گفت :
" بچه ها مگه نمي دونيد كه بازم عمليات هست ! "
بعد از هر حضورش، مي شد ضعف جسماني اش را ديد؛ ولي چهره اش رويائي تر مي شد ! تا اينكه بدن نازنينش در عمليات فاو و به دست منافقين، تكه تكه شد !!!
هميشه به ياد معلم نازنينم، شهيد موسوي خواهم بود . . .
روحش شاد
