سلام خدمت آقا سيد عزيز
حال شما ؟
خوب هستيد ؟
خب به واقع وقتي تصميمات اساسي با ديدي سطحي و ظاهر سازانه بهش پرداخته ميشه و مشكلات سعي ميشه به چكشي ترين شيوه ي ممكن و به ظاهر نمايانه ترين شيوه ي ممكن حل بشه و گاهي راه حل ها بدتر از مشكلات ميشن و مشن چاه بعد از چاله خب آخه چه ميشه كرد و گفت . بايد نهادينه بشه تو آموزش مملكت تو نگاه مسئولين و تو عملكرد مسئولين اجرايي كه همه چيز بايد قبلش به طور كامل و كافي همه ي جوانبش بررسي بشه بعد تازه يه آزمايش مقطعي صورت بگيره بعد بره به بخش اجراي عمومي برسه اونم با نظارت مداوم روي نحوه ي اجرا . كه اينا خودش به كار گرتن افراد متخصص رو ميخواد نه هركي آشنا تره و غيره و غيره .
بايد جا بيفته كه شناخت يه معضل داخل جامعه و حلش فقط مسئله ي پيدا كردن محل يه سوراخ توي سد و بعد اون تيكه رو سيمان كردن نيست . موضوع اينه كه سدي زده بشه كه سوراخ نشه بعد اگه شد بررسي بشه كه چرا شده راهكاري سنجيده بشه براي جلوگيري از موارد بعدي نه اينكه بحث عجيبي مثل جمع آوري خانه هاي مجردي به عنون رفع مسئله ي فساد در جامعه مطرح بشه كه آدم نميدونه با كدوم دست بزنه تو سر خودش . نميدونه چه خاكي به سر بريزه . مثلا به يه جوون كه برا كار ميره يه جا خرج خودش رو در ميار خودش رو مستقل ميبينه بي هيچ مقدمه اي به چشم يه جنايت كار نيگاه كني و باهاش برخورد كني . آخه اينا پيامد داره اونوقت از طرف جامعه . كلي شكلات اقتصادي رو منجر ميشه . يا يايا . . . زياده گويي شد تا همينجاشم وگرنه اين قصه همينجوري مثل اينكه قد اين رمان قديمي ها جا كار داره . فرهنگ سازي همزمان سطوح پايين و بالاي جامعه راهكاريه كه تو طولاني مدت و با برنامه ريزي هاي عميق بايد انجام بشه و تنها راه درمانه ه نياز به كلي متخصص و فرد آگاه داره ولي گاهي ما فقط يه متر جلوتر رو ميبينيم . . . ( متاسفانه )
