سلام بر آقا سيد عزيز که ما کلي ارادت داريم بهتون تازه نه يکي که دو تا .

اين قضيه رو كه تعريف كرديد واقعا براي خود من خيلي حيرت آور بود . هرچند همه چيز تو اين دنيا ممكنه ولي خب هميشه نميشه همه چيز رو هم به سادگي از كنارش عبور كرد و اتفاق دونست و يا بي دليل فرض كرد . جهان مجموعه اي از نشانه هاست . ظرفيت ها نشانه ها را ميشناسند . دل اگر راهي کوي دوست شد همه ي دستهاي عالم هم همراهي ميکنند . اونجا که ميگه اهدنا الصراط المستقيم . که به تکوينت من رو بکش به سوي خودت . اينجا همون دستهاست . اين همون نشانه هاست . عين همون سيلي ميمونه که پدر به بچه اش ميزنه که به خودش بياد . و چقدر هم اين مسئوليت داره . حجت تمام شد . و بعد . . .

از لطف هميشگيتون ممنون .