اي آنکه ز ياد برده اي طعم آب را
تقديم مي کنم به تو ،من اين جواب را
حسي غريب در غزلت آرميده است
دنبال مي کنم غزل اضطراب را
حالا تو و ادامه ي احساس ناب من
"حالا ورق بزن همه ي اين کتاب را"
اي سيد عزيز چو جان دوست دارمت
تا بنگري نتيجه اين حس ناب را
"بگذار اعتراف کنم صادقانه تر"
حتي غزل نداشت توان جواب را

سلام اخوي عزيز

غزل زيبايتان باعث جوشش ابيات فوق (اگر بشود اسم شعر بر آن گذاشت) گرديد نقايصش را به بزرگواري خودتان ببخشاييد .مدتي به وبلاگ خودتان تشريف نياورده ايد