سلام آقا سيد
قسمت اين بود كه امشب اولين مطلبي كه از وبلاگ شما رو مي خونم مطلبي باشه كه درباره بيماري پسرتون و تشنگي ايشون نوشته بودين. قبلا نخونده بودمش... فقط اشك داشتم و ديگر هيچ.
سيد جان در مورد پست آخري:
خون به دل شدم از بس كه حسرت خوردم... شما هم با نوشتن اين مطلب دل ما رو بدتر ....
پيشاپيش زيارت قبول
