بسم رب النور
حال كه او به ما ياد داد "كل ارض كربلا و كل يوم عاشورا" و به ما آموخت: همه جا كربلا و همه روز عاشورا است، اينك ما در عاشورا و كربلاي خود چه مي‌كنيم؟ آيا اگر ما هم در صحراي كربلا بوديم، باز هم حسين تنها نمي‌ماند؟ آيا اين سوال لرزه بر اندام ما نمي‌افكند و تصور شريك جرم بودن در ريخته شدن خون حسين (ع) خواب را از چشمان ما دور نمي‌كند؟
سلام خدمت استاد بزرگوارم. خوبيد؟
در اين ايام، التماس دعاي فراوون داريم
يا علي
