عرض سلام وتسليت ايام سوگواري حضرت اباعبدالله الحسين (ع)
خدا يا تشنه‌ام کن.نه تشنه آب، که چو سيراب شدم از يادش مي‌برم.تشنه‌ام کن، تشنه شناختن و فهميدن.تشنه شناختن و فهميدن عاشورا و کربلا.
کربلايي که مردانِ مردي نداي "هل من ناصر ينصرني" امام زمانشان را شنيدند و آن را لبيک گفتند و گرچه کم بودند، در آن سرزمين پر بلا عاشورا ساختند و جاودانه شدند.
عاشورايي که پس از آن سالها، هنوز شور است و عشق و شعور ...و شراره‌هايي که تا "يوم الورود" (1) سرد نخواهد شد.
خدايا بفهمان به من نداي "هل من ناصر" ولي زمانم را تا شرمنده عاشورا و عاشورائيان نباشم.
خدايا زبانم را به لبيک گفتن نداي مردان عاشورا بچرخان تا در روز جزا، زبانم در کام نماند.
خدايا کربلا و عاشورايم را نشانم ده که براي هرکسي عاشورا و کربلايست و اگر نشناسم کربلا و عاشوراي زمان خويش را، يا از اهل کوفه‌ام و در مقابل مردان عاشورا و يا از غافلان پشيمان بعد از عاشورا که پشيمانيشان ذره‌اي ارزش نداشت!
خدايا دلم را، فکرم را، عملم را، نگاهم را، راهم را، آينده‌ام را و مرگم را عاشورايي کن، که نيست راه نجاتي جز آن.آمين يا رب العالمين
