واو بزرگ تر است...
سلام
چند سال پيش اين كتاب را به پيشنهاد دوستان خواندم. با رعايت انصاف بايد گفت كه در نوع خود كتاب خوب و جالبي است.
با اينكه قالب روايي داستان و خطي نبودن آن ابتكار نويسنده نيست و نويسندگان ديگري اين سبك نگارش را تجربه كرده اند ( نظير سمفوني مردگان عباس معروفي- اگر اشتباه نكنم ) با اين حال ظرافت هاي به كار رفته در نوع قالب و روايت داستان همانگونه كه شما فرموده ايد در خور توجه و زيبا است.
البته همان گونه كه شما فرموده ايد اين رمان خالي از اشكال نيست.
اما حقيقت آن است كه ، هر چند با كليت مواردي كه بر شمرده ايد موافقم، بخشهايي از آن را نمي پذيرم. البته اين را هم بگذاريد به حساب نظرات شخصي.
و اما نكته اي ديگر:
متاسفانه دوستي ذكر كرده اند با اينكه هنوز كتاب را نخوانده اند، با خواندن نقد شما همه چيز دستگيرشان شده و ديگر نيازي به خواندن كتاب ندارند. حيف است چنين داستاني حتي با توجه به ايرادهاي (به نظر من اندك) آن خوانده نشود.
