ياد شعر باز باران با ترانه مي خورد بر بام خانه افتادم...
من ميگم باران وقتي مي خوره توي صورت آدم ...آدم پاك ميشه!
انگار باروون اومده كه درد و غم رو بشوره..
يه جورايي خيلي بوي خدا رو ميده...