اطلاع از بروز شدن
دوشنبه 92 اسفند 5
دیشب توفیقی دست داد تا مهمان مجتمع فرهنگی چشمه باشم و فیلم شیار 143 را که در جشنواره ندیده بودم، ببینم.
الحق و الانصاف باید گفت نرگس آبیار نشان داد که ساختن فیلم‌های تاثیرگذار تنها در گرو شهرت و دریافت رانت‌های دولتی نیست. نشان داد که طمطراق بازی و راه انداختن موج‌های بی پایه و تبلیغات دروغین، درست مال فیلم‌هایی است که هیچ ارزشی از نظر مخاطبان ندارد و در ذهن باقی نمی‌ماند. نشان داد که راه اندازی این موج‌های تبلیغاتی و برگزاری فستیوال‌های تجلیل از این و آن، نوعی فرار به جلو برای ممانعت کارشناسان از انتقاد به کار یا هزینه‌های گراف دولتی است...
روایتی که علیرغم یکدستی هم ابتدا داشت و هم انتها... روایتی که بیننده را تا انتها با خود می‌کشید.. نگاه نو و غیر کلیشه‌ای نرگس آبیار به دفاع مقدس و بازی خوب مریلا زارعی باعث شد یک فیلم خوب و به یاد ماندنی ببینم و مطمئنم که این کارگردان نه کهنه‌کار و نه مدعی سینمای ایران، با دومین کارش اثری ماندگار در سینمای ایران برجای گذاشت.
