سفارش تبلیغ
صبا ویژن
لوگوی سایت
http://labgazeh.persiangig
.com/image/13lab.jpg

نقل مطلب از این وبلاگ با ذکر منبع موجب سپاسگزاری است .
بازدید امروز: 32
بازدید دیروز: 146
بازدید کل: 1368937
دسته بندی نوشته ها شعر گونه ‏هایم
بـی‏ خیال بابـا
دیار عاشقی ها
دل نوشتـــه ‏ها
شعــرهای دیگران
خاطـــرات
پاسخ به سوالات
فرهنگی‏ اجتماعی
اعتقـادی‏ مذهبی
سیاست و مدیریت
قــرآن و زنـدگــی
انتقــــادی
مناسبت ها
حکایــــات
زنانـه هـــا
دشمن شناسی
رمان آقای سلیمان!
همراه با کتاب
بازتاب سفرهای نهادی


اطلاع از بروز شدن

 



گزارش های خبری
گفت‌وگو با خبرگزاری فارس
بخش خبری شبکه یک
روایتی متفاوت از حضور خدا
باز هم خبرگزاری فارس
خدای مریم! کمکم کن
ارتش مهد ادب است
سوم شعبان. جهرم
خبرگزاری کتاب ایران
سوال جالب دختر دانشجو
رضا امیر خانی و آقای سلیمان
فعالیت قرآنی ارتش
خبرگزاری ایکنا
چاپ چهارم آقای سلیمان
برگزیدگان قلم زرین
گزارش: جهاد دانشگاهی
گزارش: سانجه مشهد و دادپی
مصاحبه: خبرگزاری ایسنا
مصاحبه: سبک زندگی دینی
گزارش: همایش جهاد دانشگاهی
مصاحبه: وظیفه طلاب
پیشنهاد یک بلاگر
شور حسینی ـ شهرزاد


زخمه بر دل.. ناله از جان



عماد خراسانی

چهارشنبه 85 دی 27

انتقال یافته از وبلاگ قبلی ام لبگزه ی بلاگفا
شنبه پنجم شهریور 1384ساعت 16:12
 

 سلام دوستان
پریروز در انجمن شعرمان، شاعر معاصر و دوست داشتنی، عباس براتی پور که اخلاقش ، ادبش، افتادگی اش و بالاخره  حس شاعرانه اش زیباست و این خصلت های مردمی اوست که اشعارش را نیز دلنشین تر می کند. یک جلد از دیوان مرحوم عماد خراسانی را به دستنویس خودش به من هدیه  کرد.                                      

همین که باز کردم این غزل زیبا آمد که الحق با سعدی خوب پا یه پا آمده است .. برای اینکه شما هم در لذت این شعر با من سهیم باشید برایتان می نویسم:                                                                                          

گر چه مستیم و خرابیم چو شب های دگر            باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر             

امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم                  شاید ای جان نرسیدیم به فردای دگر             

مست مستم مشکن قدر خود ای پنجه ی غم     من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر             

چه به میخانه چه محراب حرامم باشد                گر به جز عشق توأم هست تمنای دگر              

تا روم از پی یار دگری می باید                              جز دل من دلی و جز تو دلارای دگر              

نشنیده است گلی بوی تو ای غنچه ی ناز             بوده ام ورنه بسی همدم گلهای دگر              

  تو سیه چشم چو آیی به تماشای چمن            نگذاری به کسی چشم تماشای دگر              

باده پیش آر که رفتند از این مکتب راز                          اوستادان و فزودند معمای دگر             

این قفس را نبود روزنی ای مرغ پریش                      آرزو ساخته بستان طرب زای دگر             

گر بهشتی است رخ توست نگارا که در آن         می توان کرد به هر لحظه تماشای دگر             

از تو زیبا صنم این قدر جفا زیبا نیست                    گیرم این دل نتوان داد به زیبای دگر             

می فروشان همه دانند عمادا که بود                  عاشقان را حرم و دیر و کلیسای دگر